Op een industrieterrein in Dongen overlijdt in september 2021 een fietser na een aanrijding met een vrachtwagen. Bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant eisen de nabestaanden van het slachtoffer een schadevergoeding.
Bij een aanrijding tussen een fietser en een vrachtwagen passen we de zogenaamde 50%-regel uit artikel 185 Wegenverkeerswet toe. Dit betekent dat de verzekeraar van de vrachtwagen tenminste 50% van de schade betaalt tenzij er sprake is van overmacht. Er is sprake van overmacht als de bestuurder van de vrachtwagen geen enkel verwijt kan worden gemaakt. In dit geval is overmacht niet aan de orde. De verzekeraar erkent 50% aansprakelijkheid. De nabestaanden vinden dat de verzekeraar een groter deel van de schade moet betalen en stappen naar de rechter.
Fietser verleent geen voorrang aan vrachtwagen
De vrachtwagen had voorrang. De vrachtwagen kwam van rechts en reed bovendien op een voorrangsweg. De voorrangssituatie werd duidelijk aangegeven met haaientanden en een verkeersbord dat aangeeft dat er sprake is van een voorrangskruispunt (Verkeersbord B03 – driehoekig wit bord met een rode rand).
Aansprakelijkheid en eigen schuld
De schaderegeling verloopt in twee stappen. Eerst beoordelen we of er een verplichting bestaat om schade te vergoeden (aansprakelijkheid). Vervolgens beoordelen we welk deel van de schade het slachtoffer zelf veroorzaakte (eigen schuld):
‘De vergoedingsplicht voor in dit geval [verweerder] als verzekeraar zou in geval van eigen schuld van [vader van verzoeker] . beperkt worden tot het deel van de schade dat is ontstaan door omstandigheden die aan [de chauffeur] zijn toe te rekenen. Het deel van de schade dat toe te rekenen is aan handelen van [vader van verzoeker] . blijft dan voor zijn eigen rekening. Dit is de causaliteitsverdeling.’
Geen voorrang verlenen en onvoldoende oplettendheid
De rechter beschrijft de verkeersgedragingen die de aanrijding veroorzaakten. Enerzijds verleende de fietser geen voorrang. Daar staat tegenover dat de vrachtwagenchauffeur beter had moeten kijken of het kruispunt vrij was. Vervolgens kijkt de rechter welk aandeel deze fouten hadden in het ontstaan van de aanrijding. De aanrijding had niet plaatsgevonden als de fietser gewoon voorrang had verleend. Als de chauffeur beter had uitgekeken, was er waarschijnlijk ook een aanrijding ontstaan, maar waren de gevolgen misschien minder ernstig geweest:
‘Beide partijen hebben dan ook een aandeel in het ontstaan van het ongeval. Naar het oordeel van de rechtbank is het aandeel van [vader van verzoeker] . echter groter dan het aandeel van [de chauffeur] . Als [vader van verzoeker] . de verkeersfout niet had gemaakt en [de chauffeur] wel voorrang zou hebben verleend, zou het ongeval met zekerheid niet zijn gebeurd. Als [de chauffeur] [vader van verzoeker] . voor of op de kruising wel zou hebben gezien en op dat moment zou zijn gestopt, is het mogelijk dat [vader van verzoeker] . nog steeds in botsing zou zijn gekomen met de vrachtwagen en daar letsel aan zou hebben overgehouden. De vrachtwagen was beladen, zodat de vrachtwagen niet direct zou stilstaan op het moment dat de rem ingetrapt zou worden. Van een dodelijk ongeval zou dan echter waarschijnlijk geen sprake zijn geweest.’
60% eigen schuld 50% vergoeding
De rechter oordeelt dat de fietser 60% van de schade zelf veroorzaakte. Omdat de 50% regel van toepassing is, krijgt het slachtoffer 50% in plaats van 40% vergoed:
‘De rechtbank bepaalt de eigen schuld van [vader van verzoeker] . op een percentage van 60%. Het ongeval is voor 40% aan [de chauffeur] toe te rekenen. Dit betekent dat er vanuit het oogpunt van causale verdeling geen reden is om uit te gaan van een hoger aansprakelijkheidspercentage dan 50%.’
Gratis advies en rechtsbijstand bij letselschade
Bel naar 0800 44 55 000, stuur een e-mail naar info@hijink.com of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Zeeland-West-Brabant 19 maart 2025, ECLI:NL:RBZWB:2025:1594