Een man gaat s’avonds een partijtje zaalvoetballen met vrienden. Een vriend huurt hiervoor een sportzaal. Op een gegeven moment loopt de man tegen de achtermuur van de sportzaal aan. Bij de botsing met de muur ontstaat letsel aan zijn elleboog. Het slachtoffer stelt de gemeente (eigenaar) en de huurder/beheerder van de sportzaal aansprakelijk.
De voornaamste vraag in dit geschil is of de sportzaal voldoende veilig is. Vanaf het speelveld tot de muur is slechts 1 meter ‘uitloopruimte’ beschikbaar. De beheerder is aansprakelijk als er sprake is van een gevaarlijke situatie waarbij de kans op letselschade en een ongeval groot is. In dit geval was er volgens de rechter echter geen sprake van een gevaarlijke situatie.
Aansprakelijkheid beheerder sportzaal
De sportzaal is eigendom van de gemeente Tiel. De gemeente verhuurt de sportzaal aan Sportfondsen B.V. die de sportzaal beheert. Het slachtoffer stelt de gemeente Tiel en Sportfondsen Tiel aansprakelijk wegens wanprestatie, gevaarzetting en omdat er sprake zou zijn van een gebrekkig opstal.
Beheerder sportzaal is bedrijfsmatig gebruiker
In een eerder procedure beoordeel de deelgeschil rechter de aansprakelijkheid van de gemeente. De gemeente beroept zich op het feit dat niet de eigenaar, maar de gebruiker aansprakelijk is voor een gebrekkig opstal bij bedrijfsmatig gebruik. De rechter wijst dit verweer toe. Niet de eigenaar, maar de huurder/exploitant is in dit geval dus mogelijk aansprakelijk.
Slachtoffer is geen huurder daarom is er geen sprake van wanprestatie
Het slachtoffer beroept zich op wanprestatie. Wanprestatie betekent dat een partij bij een overeenkomst zijn verplichtingen uit de overeenkomst niet nakomt. De rechter wijst deze claim eenvoudig af. Het slachtoffer zelf is namelijk geen partij bij de overeenkomst. Daarom kan er geen sprake zijn van wanprestatie:
‘Vast staat dat sprake is van een huurovereenkomst tussen [naam 1] en Sportfondsen, waarbij [eiser] geen partij was, zodat reeds om die reden aan hem geen vorderingsrecht kan toekomen uit hoofde van wanprestatie.‘
Gebrekkig opstal en gevaarzetting sportzaal
De rechter handelt de claims dat er sprake is van een gebrekkig opstal en gevaarzetting gezamenlijk af. Voor beide rechtsgrondslagen geldt dat de vraag is of er sprake is van een gevaarlijke situatie. Uit de regels voor competitief zaalvoetballen en de regels die de KNVB stelt aan zaalvoetbalaccommodaties blijkt dat een uitloopruimte van 1 á 2 meter wordt voorgeschreven. De aanwezige uitloopruimte is 1 meter. Daarmee voldoet de zaal aan de regels (die van toepassing zijn op zaalvoetbal in competitie verband):
‘Vast staat dus dat er geen norm (wettelijk of anderszins) is, die een uitloopruimte (ter voorkoming van ongevallen) van meer dan één meter voorschrijft.’
Het slachtoffer speelde vaker zaalvoetbal. Dat de afstand tussen speelveld en muur beperkt was, is zichtbaar. De rechter vindt daarom dat het slachtoffer hiermee rekening had moeten houden en het spel hierop had moeten afstemmen. Daarnaast is van belang dat soortgelijke ongevallen zich niet eerder voordeden:
‘Dat er aan beide kopkanten van het zaalvoetbalveld een uitloopruimte van één meter was, was voor [eiser] dus kenbaar en hij had daar rekening mee moeten houden, ook in zijn spelgedrag. Sportfondsen heeft verder onbetwist gesteld dat zowel de KNVB als vele particulieren gebruik maken van de sporthal, zonder dat zich een vergelijkbaar ongeval heeft voorgedaan.’
De rechter wijst de schadeclaim uiteindelijk af. Een uitloopruimte van 1 meter is niet dusdanig gevaarlijk dat de beheerder van de sportzaal maatregelen had moeten nemen:
‘[eiser] heeft voor het overige geen feiten en omstandigheden gesteld waaruit in concreto blijkt dat sprake is van een zodanig gevaarlijke situatie, dat een uitloopruimte van één meter niet had gemogen/maakt dat de sporthal gebrekkig is.’
Gratis advies en rechtshulp
Bel naar 0800 44 55 000, stuur een e-mail naar info@hijink.com of vul het onderstaande contactformulier in.
Bron: www.rechtspraak.nl Rechtbank Gelderland 28 mei 2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:8241